Op pad met de camper
Kamperen op een kwartiertje fietsen vanaf de Champs Elysées
Handschoenen: check. Warme muts: check. We gaan naar Parijs. Op de fiets. Of eigenlijk: met de camper. En de fietsen gaan mee, achterin. Net zoals de Puber. Maar die mag voorin. De Puber heeft namelijk een missie: de wintersale. Hij heeft zich helemaal gék gespaard om te kunnen shoppen in de Franse hoofdstad… Zo krijg ik ‘m wel mee op een citytrip (bekijk de video).
Voor kampeerders is Parijs een eldorado en dat komt vooral door de camping. Indigo Camping Bois de Boulogne, een hele mond vol. Die ligt in het gelijknamige bos, een soort Central Park zoals in New York. Een groene oase vol vijvers, wandel- en fietspaden, op een goed kwartier fietsen vanaf de Champs Elysées. Vorig jaar programmeerde ik ‘m al in m’n navigatietoestel – tópplek!
Shoppen in de überBijenkorf van Parijs
‘Museums, kom óp, pap. Dat Louvre zijn we vorig jaar toch óók al geweest – hoeveel schilderijen moet je nog zien dan?’ Grote bolle ogen en een diepe zucht wisselen elkaar af. Ik krijg ‘m niet aan z’n verstand dat je in het Louvre nooit uitgekeken raakt. En dat er nog veel meer musea te vinden zijn, durf ik ‘m niet eens te vertellen. Maar: een compromis is snel gevonden. Ik ruil zijn Lafayette – de überBijenkorf van Parijs – én z’n flagshipstores in tegen een cultureel bezoek aan de Catacombes. ‘Deal, pap. Maar niet langer dan een uur’. Dus. Nu is het tijd voor mijn diepe zucht plus bolle ogen.
290 km aan ondergrondse gangen
Toch pakken die Catacombes pakken nog heel aardig uit. M’n zuchtende Puber vindt het best spannend: kilometerslange ondergrondse griezelgalerijen, waar de botten en schedels van zo’n de zes miljoen Parijzenaars liggen opgebaard. ‘Nee, je mag er geen meenemen’. Het 290 (!) kilometer lange gangenstelsel – ooit gebruikt als kalksteengroeve – bevindt zich op zo’n 25 meter onder de grond. Als bezoeker kun je door een bijna twee kilometer lang gedeelte dolen, met zicht op duizenden anonieme schedels die daar netjes op elkaar zijn gestapeld. Parijs koos er rond 1785 voor om bovengrondse begraafplaatsen te ruimen en de botten onder te brengen in de steengroeven onder de stad. Dat was om gezondheidsredenen – het begon ook wat te stinken – maar ook omdat er simpelweg geen plek meer was voor nieuwe overledenen op de overvolle begraafplaatsen. Beneden kun je per perceel op plaquettes lezen van welke begraafplaats de botten en schedels afkomstig zijn. Anoniem, want namen worden niet vermeld. Onder hen ook honderden Parijzenaars die op de Place de la Concorde door de guillotine werden onthoofd tijdens de Frans Revolutie. ‘Écht?’ Echt.
Fietsen over de loeidrukke Champs Elysées
En verder? We zien de befaamde flagshipsstores van hyperdure merken als Moncler, we staan tussen de Japanners in de rij (!) voor de superwinkel van Louis Vuitton – ‘Zeur toch niet man, we stonden ook in de rij voor die Catacombes van jou’ – en we worden door streng kijkende beveiligers gefouilleerd bij Galerie Lafayette. We doen ’t allemaal op de fiets, nadat we in de campingwinkel eerst verse croissantjes hebben gehaald voor het ontbijt in de camper. Vanaf de camping trappen we in een kwartier naar de Arc de Triomphe, waar we onze ogen uitkijken naar de enorme verkeersdrukte op de rotonde. Vervolgens sturen we over de twee kilometer lange, loeidrukke Champs Elysées en we wagen ons fietsersleven op de Place de la Concorde – dáár stond dus die guillotine: ‘Goh, interessant’. We fietsen langs de Seine naar het best bezochte monument ter wereld: de Eiffeltoren (zes miljoen bezoekers per jaar), die ook nog ‘ns extra feestelijk is verlicht in de wintermaanden, we kuieren door het park, we eten Confit de Canard in een restaurantje. En we vinden ’t geweldig. Zelfs de puber, met z’n nieuwe foute sneakers van een veel te duur merk, waar bijna z’n hele stagevergoeding aan verloren gaat. Ze staan pontificaal naast ‘m, in het bed van de camper… Kan-ie lekker dromen over de Catacombes. Yeahright. 😉
